De tijd gaat weer sneller!

De tijd gaat weer sneller. Niet letterlijk natuurlijk, de tijd gaat nog steeds even snel als dat het vorige week deed. Voor mijn gevoel gaat het alleen sneller. In het begin was het wennen aan de cultuur en het minder moderne leven namelijk erg lastig, nu begint het al meer te wennen en zijn de afkickverschijnselen van het ontbreken van een elektronisch infuus (zoals mijn moeder dat dan noemt) inmiddels al een stuk minder geworden.

Sinds de terugkomst van de 2 dagen met het ziplinen is het weer in ieder geval een stuk beter geworden. De zondag was een klaar heldere dag met een graad of 30 waarbij ik natuurlijk het grote deel van de dag in de schaduw heb doorgebracht. Ik wil mijn inmiddels al iets bruiner wordende huid graag bruin houden in plaats van dat ik het kwijt raak door de moordende zon. Nu ik het toch over het weer heb, is het in Nederland nog steeds zo’n mooi lente weer of is het inmiddels al terug gevallen naar de extreem warme winter temperaturen?

In verband met het vertrek naar Mozambique op zondagochtend (vertrek rond 6 uur ’s ochtends) stond de maandag in het teken van het verkrijgen van een stickertje in het paspoort. Met de groep reden we naar de ambassade om daar met 2 pennen (en een groep van 15 mensen) een met 2 zijden bedrukt papier in te vullen. Dit nam natuurlijk ontzettend veel tijd in beslag, we waren natuurlijk ook niet de enige mensen die daar een tijdelijke verblijfsvergunning wilden aanvragen. Aangezien ze hier graag de tijd nemen voor het nemen van beslissingen moesten wij onze paspoorten dan ook bij de ambassade achterlaten, deze zouden we de volgende dag pas weer terugkrijgen.

Na de dinsdagochtend en een deel van de middag in de brandende zon doorgebracht te hebben tijdens het werken aan het project, wat zoals de week ervoor weer uit graafwerk bestond, kwam er ook nog eens geen kombi langs om ons weer naar de lodge te brengen. Dit betekende een uur lopen door het heuvelachtige landschap, over een scheve en gammele brug, in de zon, rond het middaguur van de dag: onze dag kon niet meer stuk!

Inmiddels begint het project wel voordering te maken. De eerste week en de eerste dagen van de tweede week waren volledig besteedt aan het graven van een egaal oppervlak en de geul voor de fundering. De bouwvakker die ons project begeleidt had geen tijd gehad om verf te kopen en daardoor mocht ik mijn handschoenen ook weer aantrekken voor het graafwerk. De laatste drie dagen van de werkweek waren in ieder geval wel beter om te werken. Het weer was minder zonnig en het regende af en toe. Perfect weer om de armen eens lekker uit de mouwen steken, zou je zeggen? Niet bepaald. De bouwvakker is natuurlijk niet gewend dat het regent en had na een minuut of 2 al genoeg van zijn taak. We mochten onder het afdak gaan zitten om te wachten totdat de regen over was, dat gebeurde natuurlijk niet. Na vrijwel geen werk te hebben verricht gingen we maar weer naar de lodge. Woensdagmiddag stond een gesprek gepland met de groep om met iedereen te bespreken hoe het bij de projecten gaat. Veel van de andere vrijwilligers die lesgeven op de NCP’s hadden een lijstje met spullen die aangeschaft moesten worden (het gaat hier met name om borden en lepeltjes of pleisters voor de EHBO doos). Over het bouwproject was weinig te vertellen op een gesprek met de bouwvakker over het formaat van het klaslokaal na dan. Aan het begin van het project werd ons namelijk verteld dat het huidige lokaal (en tevens opslaghok) eigendom van het kerkje er naast is, en dat dit dus weer terug moet. Hierdoor dacht iedereen dat het nieuwe lokaal dus een vervanging van het huidige lokaal zou worden. Pas na twee weken blijkt dat het nieuwe lokaal een toevoeging gaat worden zodat de kinderen gescheiden kunnen worden. Nu krijgen zowel de kinderen van 3 als de kinderen van 5 les in hetzelfde lokaal, het verschil in niveau is gewoon te groot.

Verderop in de week (ik begin zelf ook een beetje in de war te raken over wat er precies op welke dag gebeurd is) zijn we ook nog naar een bijgelegen toeristische attractie geweest. Hier is op een heuvel namelijk een traditioneel Swazidorp nagemaakt. Compleet met gids dat al uit het hoofd geleerd verhaal aan ons opdroeg. Natuurlijk kwam in de laatste paar zinnen ook aan bod dat donaties welkom zijn en dat we in het winkeltje souvenirs kunnen kopen. Aangezien we door een verlaat vertrek (Swazitime) iets later aan waren gekomen dan gepland hebben we de introductie gemist en konden we meteen aanschuiven op de tribune om te kijken naar een voorstelling met traditionele Swazi dansen.

Na afloop van de rondleiding (waarbij wij natuurlijk wel meer hebben geleerd over het leven van vroeger, en voor sommige mensen misschien nog wel het huidige leven) reden we door naar een meertje met waterval, hier konden we even gaan zwemmen. Dit stuk was hetzelfde terrein als het terrein met het dorp en bij de ingang van het dorp stonden bordjes met een krokodil erop afgebeeld. Boven dit plaatje stond: ‘BEWARE’, dit resulteerde in veel grapjes over krokodillen in het water bij de waterval. Iedere steen werd ineens gezien als krokodil.

Nu ik dit aan het typen ben herinner ik mij dat dit toch wel op donderdag is gebeurd. Blijkbaar is mijn geheugen toch niet zo slecht als dat ik dacht. Misschien moet ik maar eens gaan opschrijven wat ik per dag heb gedaan in plaats van aan het einde van de week maar gewoon aan de blog te beginnen terwijl ik niet duidelijk in mijn hoofd heb wat ik heb gedaan. Een verbeterpuntje voor komende week dus. Nou scheelt het dat we morgenochtend (zondagochtend) vertrekken naar Mozambique. Heerlijk weer (hopen we, de voorspelling schijnen tegen te vallen) en schitterende stranden met palmbomen. Vanuit thuis heb ik de opdracht gekregen om iedere week iets nieuws te leren eten, ik zou ook niet weten waarom ik deze opdracht heb gekregen. Ik ben totaal niet kieskeurig toch…? Een toepasselijke vrucht(?) lijkt mij dan ook de kokosnoot, vis en schaaldieren gaan het namelijk toch niet worden. Een ideale locatie om even bij te komen van de drukke (volgens de termen van dit land dan wel) weken. Op deze locatie is geen internet aanwezig dus jullie zullen helaas tot volgende week moeten wachten op een reactie, een extra hulpmiddel voor mij bij het afkicken!